FOTOGRAFIA ANALOGOWA I CYFROWA 馃挍
Fotografia analogowa- oparta na chemii 艣wiat艂oczu艂ych zwi膮zk贸w srebra. Dzieli si臋 na fotografi臋 monochromatyczn膮 i fotografi臋 barwn膮. Materia艂y fotograficzne dzieli艂y si臋 na dwa rodzaje: pierwsze s艂u偶y艂y do utrwalenia obrazu w aparacie i produkowane by艂y w postaci klisz ci臋tych (do aparat贸w wielkoformatowych –fotografia wielkoformatowa), b艂on (film贸w) perforowanych (do aparat贸w ma艂oobrazkowych), b艂on zwojowych najcz臋艣ciej o szeroko艣ci 60 mm (do aparat贸w 艣rednioformatowych). Obraz zapisany na kliszach przenoszony by艂 na papiery o r贸偶nych formatach.
Fotografia cyfrowa- fotografia polegaj膮ca na zachowaniu wybranego kadru w postaci cyfrowej, a nie, jak w fotografii tradycyjnej, na utrwaleniu go na chemicznym no艣niku 艣wiat艂oczu艂ym. Do wykonywania zdj臋膰, w odr贸偶nieniu od fotografii tradycyjnej (nazywanej nieprawid艂owo analogow膮), gdzie stosuje si臋 klasyczny aparat fotograficzny, s艂u偶y sprz臋t o odmiennej konstrukcji, a mianowicie cyfrowy aparat fotograficzny
Camera obscura- prosty przyrz膮d optyczny pozwalaj膮cy uzyska膰 rzeczywisty obraz. Pierwowz贸r aparatu fotograficznego Camera obscura bywa nazywana r贸wnie偶 ciemni膮 optyczn膮 lub kamer膮 otworkow膮.
Budowa- Urz膮dzenie to zbudowane jest z poczernionego wewn膮trz pude艂ka (dla zredukowania odbi膰 艣wiat艂a). Na jednej 艣ciance znajduje si臋 niewielki otw贸r (艣rednicy 0,3–1 milimetra zale偶nie od wielko艣ci kamery) spe艂niaj膮cy rol臋 obiektywu, a na drugiej matowa szyba (mat贸wka) lub kalka techniczna. Promienie 艣wiat艂a wpadaj膮ce przez otw贸r tworz膮 na mat贸wce odwr贸cony i pomniejszony (lub powi臋kszony) obraz. Wstawiaj膮c w miejsce mat贸wki klisz臋 fotograficzn膮 mo偶na otrzyma膰 zdj臋cie. Obraz otrzymany za pomoc膮 camera obscura posiada nast臋puj膮ce cechy: mi臋kko艣膰, 艂agodne kontrasty, rozmycie, niesko艅czon膮 g艂臋bi臋 ostro艣ci oraz zupe艂ny brak dystorsji, a wykonany na materiale barwnym – pastelow膮 kolorystyk臋. Z uwagi na te cechy obrazu camera obscura bywa do dzisiaj wykorzystywana w fotografii artystycznej.
Budowa aparatu
Ciemnia fotograficzna- miejsce s艂u偶膮ce do obr贸bki chemicznej materia艂贸w fotograficznych: negatyw贸w, pozytyw贸w, zwanych inaczej odbitk膮, i diapozytyw贸w w procesie wywo艂ania tych materia艂贸w w fotografii tradycyjnej. W ciemni wywo艂ywane s膮 tak偶e du偶e klisze fotograficzne u偶ywane m.in. w fotografii rentgenowskiej.
Sprz臋t znajduj膮cy si臋 w ciemni fotograficznej:
- powi臋kszalnik
- kuweta
- koreks
- maskownica
- zegar ciemniowy
- suszarka fotograficzna
艢rodki chemiczne:
- wywo艂ywacz pozytywowy
- wywo艂ywacz negatywowy
- utrwalacz
- przerywacz
- zmi臋kczacz
- os艂abiacz
Oko- receptorowy narz膮d zmys艂u wzroku. Najprostsze oko ma tylko zdolno艣膰 wykrywania pewnego zakresu promieniowania elektromagnetycznego; bardziej skomplikowane jest w stanie dostarczy膰 informacji o kierunku padania 艣wiat艂a, jego intensywno艣ci oraz kszta艂tach obiekt贸w
Budowa oka:
Kr贸tkowidz- widzi ostro tylko tylko bliskie przedmioty poniewa偶 jego soczewka zbyt mocno za艂amuje 艣wiat艂o lub ga艂ka oczna jest za d艂uga. Dlatego ostre obrazy powstaj膮 przed siatk贸wk膮. Aby skorygowa膰 tak膮 wad臋 wzroku stosuje si臋 okulary z soczewkami rozpraszaj膮cymi. Powoduje to zwi臋kszenie ogniskowej i promienie skupiaj膮 si臋 na siatk贸wce.
Dalekowidz- widzi lepiej przedmioty oddalone ni偶 te, kt贸re znajduj膮 si臋 zaraz przed nim, tacy ludzie maj膮 problemy z odczytaniem gazety bez okular贸w, wda spowodowana jest skupieniem promieni za siatk贸wk膮 oka zamiast na niej.
Matryce CMOS- uk艂ad wielu element贸w 艣wiat艂oczu艂ych wykonany w technologii CMOS
Zastosowanie- Matryce CMOS wyst臋puj膮 w wielu urz膮dzeniach takich jak kamery internetowe, kompaktowe aparaty cyfrowe, lustrzanki cyfrowe (ang. DSLR, Digital Single Lens Reflex Camera), elementy kontrolne w automatyzacji produkcji, cyfrowe aparaty rentgenowskie i w wielu innych miejscach. Matryce CMOS mo偶emy spotka膰 w aparatach r贸偶nych klas od najprostszych do najbardziej zaawansowanych. Znajduj膮 one zastosowanie we wszystkich modelach lustrzanek cyfrowych firmy Canon (seria EOS). Wyj膮tek stanowi model EOS 1D z 2001 roku, w kt贸rym zastosowano matryc臋 CCD. Od 2006 roku matryce tego typu wykorzystywane s膮 w aparatach DSLR tak偶e przez firm臋 Nikon, a od 2008 roku przez firm臋 Pentax
.
Dzia艂anie aparatu cyfrowego- Uk艂ad optyczny tworzy obraz na przetworniku fotoelektrycznym (CCD, CMOS), a wsp贸艂pracuj膮cy z nim uk艂ad elektroniczny odczytuje informacje o tym obrazie i przetwarza na posta膰 cyfrow膮 w uk艂adzie zwanym przetwornikiem analogowo-cyfrowym. Dane w postaci cyfrowej s膮 zapisywane w plikach danych, w jednym z format贸w zapisu obrazu – zazwyczaj JPEG (kompresja stratna), TIFF (kompresja bezstratna) lub RAW (pe艂na informacja z matrycy aparatu) – w cyfrowej pami臋ci aparatu (p贸艂przewodnikowej, na miniaturowym dysku magnetycznym b膮d藕 optycznym) albo przesy艂ane bezpo艣rednio do komputera. Najcz臋艣ciej wykorzystywanymi pami臋ciami w aparatach cyfrowych s膮 pami臋ci typu flash w postaci kart.
Typy plik贸w graficznych:
U偶ywaj膮ce kompresji stratnej:
- JPEG (Joint Photographic Experts Group) – niew膮tpliwie najpopularniejszy format plik贸w graficznych z kompresj膮 stratn膮; u偶ywany zar贸wno w sieci internet (obs艂ugiwany przez prawie wszystkie przegl膮darki), jak i w aparatach cyfrowych
- JPS (JPG Stereo) – najpopularniejszy format prezentacji obraz贸w stereoskopowych, obrazy dla prawego i lewego oka zapisane s膮 obok siebie
- JPEG 2000 – nowsza wersja formatu JPEG, oferuj膮ca lepsz膮 kompresj臋,
- DjVu – format stworzony do przechowywania zeskanowanych dokument贸w w formie elektronicznej,
- TIFF (Tagged Image File Format) – popularny format plik贸w graficznych udost臋pniaj膮cy wiele rodzaj贸w kompresji (zar贸wno stratnej, jak i bezstratnej) oraz umo偶liwiaj膮cy przechowywanie kana艂u alfa
U偶ywaj膮ce kompresji bezstratnej:
- TIFF – patrz wy偶ej,
- PNG (Portable Network Graphics) – popularny format grafiki (szczeg贸lnie internetowej); obs艂ugiwany przez wi臋kszo艣膰 przegl膮darek WWW; obs艂uguje kana艂 alfa,
- GIF (Graphics Interchange Format) – popularny format grafiki (szczeg贸lnie internetowej); obs艂ugiwany przez prawie wszystkie przegl膮darki WWW; mo偶e przechowywa膰 wiele obrazk贸w w jednym pliku tworz膮c z nich animacj臋; obs艂uguje prze藕roczysto艣膰 monochromatyczn膮 (pe艂na prze藕roczysto艣膰 lub wcale),
- BMP – oferuje zapis z kompresj膮 RLE lub bez kompresji (powszechniejszy), wykorzystywany m.in. przez program MS Paint
- FLIF – format zapisu grafiki rastrowej oferuj膮cy kompresj臋 bezstratn膮, pliki w tym formacie s膮 znacznie mniejsze w por贸wnaniu z plikami w formatach PNG, JPEG, BPG, czy WebP, prace nad formatem nie zosta艂y jeszcze uko艅czone.
Bez kompresji:
- XCF (eXperimental Computing Facility) – mapa bitowa programu GIMP; mo偶e przechowywa膰 wiele warstw,
- XPM – format zapisu plik贸w przy pomocy znak贸w ASCII,
- PSD – mapa bitowa programu Adobe Photoshop; mo偶e przechowywa膰 wiele warstw.
